– هوای باقیمانده، به مقدار هوایی گفته می شود که در عمیق ترین بازدم هم از ششها خارج نمی شود و در نتیجه، جزء ظرفیت حیاتی نیست. هوای مرده، بخشی از هوای دمی است که درون مجاری تنفسی را پر می کند و به ششها وارد نمی شود.
– به این ترتیب، هوای باقیمانده در شش است و هوای مرده در مجاری تنفسی.
– هوای باقیمانده در دم و بازدم شرکت نمی کند ولی هوای مرده در دم و بازدم شرکت می کند.
– هوای باقیمانده در تبادلات گازهای تنفسی با خون شرکت می کند ولی هوای مرده در تبادلات شرکت نمی کند.
– مقدار هوای مرده در حالات مختلف تنفسی یک فرد ثابت و به اندازه حجم مجاری تنفسی فرد است که حدودا یک سوم هوای جاری است؛ یعنی یک سوم ۵۰۰ سی سی، نه یک سوم عمق دم.
پست های مرتبط با این مطلب




